sexta-feira, junho 30, 2023

Lewis Hine and The Baddest of Bad-Ass Messengers

 


Lewis Hine (1874 - 1940) - Messenger boy working for Mackay Telegraph Company. Waco, Texas “Said fifteen years old. Exposed to Red Light dangers.” September 1913



(Muitas mais fotografias e texto: "Robert Cobcroft: Lewis Wickes Hine - His bicycle messenger portraits", em Velo aficionado)




sábado, junho 24, 2023

Será? "Mens flexibilis in corpus flexibile"... O meu latim nunca foi tão forte como deveria...

Si no quieres que te rompas con facilidad, aprende a ser flexible...
Se não te queres partir com facilidade, aprende a ser flexível.

«Cuanto más reflexiono sobre la cuestión...»

 «Cuanto más reflexiono sobre la cuestión, estoy cada vez más convencido que la vida es, de comienzo a fin, un fenómeno de atención». - Henry Bergson

terça-feira, junho 20, 2023

Estamos como en un poema de Cavafis

(Llevo unos días ajetreados, entre responsabilidades laborales y personales, y asumo que no es mi mejor momento de fe en nuestra condición. Busco cobijo en la lectura, en la poca atención y silencio que logro en mis 24 horas.)
Subrayo las palabras de Kallifatides en una entrevista: "Ahora mismo estamos como en el poema de Cavafis, Esperando a los bárbaros". Creo que D. Theodor se ha equivocado, los bárbaros nunca nos abandonaron. Ahora mismo recuperaron la fuerza necesaria para destruir la Ítaca de muy buena gente, ese refugio ético que un bárbaro se niega a a frecuentar.
Sublinho as palavras de Kallifatides numa entrevista: "Agora estamos como no poema de Cavafis, à espera dos bárbaros". Acho que D. Theodor se enganou, os bárbaros nunca nos abandonaram. Agora recuperaram a força necessária para destruir a Ithaca de muito boa gente, esse refúgio ético que um bárbaro se recusa a frequentar.


domingo, junho 18, 2023

Uma citação à americana... Cheia de razão e de contradição.

"Early to bed, early to rise, work like hell, and advertise." - Ted Turner 

A la informalidad se llega...

A la informalidad se llega después de una buena dosis de formalidad acompañada, siempre, de respeto mutuo. 

Ao informalismo chega-se depois de uma boa dose de formalismo acompanhada, sempre, de respeito mútuo.


sábado, junho 03, 2023

"Bike Day"/"Día de la bicicleta" - Luis Leal

“Día Mundial de la Bicicleta”: Cada 3 de junio me acuerdo de unos compañeros holandeses que se rieron de mí en un proyecto Erasmus cuando propuse organizar un “Bike Day”. La idea era ridícula, pero convencida, pues tuve la posibilidad de explicarles que, en el fondo, todo se resumía a nuestros culos. Es decir, los culos neerlandeses están más acostumbrados al sillín, mientras que los culos peninsulares se decantan más por el asiento del coche…
En “pedal(e)ar” (2018) lo recuerdo en unos versos, igualmente ridículos, pero traducidos al español por el gran Elías Moro. Mi trasero se hizo un poco mayor, pero sigue igual de creyente, como Jorge Riechmann, en que “el socialismo solo puede llegar en bicicleta”…

“Dia Mundial da Bicicleta”: Todos os dias 3 de junho lembro-me de alguns colegas holandeses que se riram de mim num projeto Erasmus quando propus organizar um “Bike Day”. A ideia era ridícula, mas convicta, pois tive a possibilidade de lhes explicar que, no fundo, tudo se resumia aos nossos cus. Ou seja, os cus dos Países Baixos estão mais acostumados ao selim, enquanto os cus peninsulares se decantam mais pelo assento do carro... 
Em “pedal(e)ar” (2018) recordo-o em alguns versos, igualmente ridículos, mas traduzidos para espanhol pelo grande Elías Moro. O meu traseiro ficou um pouco mais velha, mas continua crente, como Jorge Riechmann, que "o socialismo só pode chegar de bicicleta"...

Luis Leal (trad. Elías Moro), "Bike Day"/"Día de la bicicleta", pedal(e)ar (2018).

"Bicicleta em Amesterdão" (Luis Leal 2013)

 

quinta-feira, junho 01, 2023

Es un frontera...

Hans (personaje interpretado por José Sacristán) - "Un momento, un momento, un momento. No, no tienes ningún derecho a hablarle así. Es un tío cojonudo. Es un frontera. Borracho o vencido un frontera nunca pierde su dignidad. Hablo en serio. Estoy... como estoy pero sé lo que me digo. Es un fuera de serie y tú también. Eres una mujer maravillosa. No le dejes solo. Te quiere mucho y yo también. Os quiero mucho."

"Um lugar no mundo"

26/V/2023 "Um lugar no mundo" foi o filme que estivemos a ver hoje à noite. Vimo-lo com o S. (o X. e o E. já estavam com o João Pestana) e não pude evitar rever tantos dos que nos educaram refletidos nas personagens do Federico Luppi, do José Sacristán e da Cecilia Roth. Hoje somos nós quem educa, hoje somos nós quem tem filhos e gostamos que ouçam (da nossa boca ou de alguém credível) "quanto mais saibas menos mandarão em ti". 
O nosso lugar no mundo vai sendo juntos e junto deles. É belo, é brilhante, é um privilégio que vamos sabendo valorizar. Contudo, por vezes (e ultimamente mais do que é costume), tenho tanto medo, tenho tanta insegurança de não estar à altura... Não costumo falar disto com ninguém, excepto quando me ponho a escrever em frente dum papel (ou de um ecrã) que não te responde no imediato, mas, que quando volta a ser relido meses, anos mais tarde, te lembra que não és o único a andar acagaçado por aí...

Perder la batalla...

Perder la batalla delante de un adversario que recurre a golpes bajos y a las técnicas más sucias de confrontación, es lo mismo que haberla ganado con honor. A pesar de que tu cuerpo esté tumbado y sangrando, la verticalidad de tu ser sigue incólume.

¿Cuál es la diferencia entre el viejo filósofo de la antigüedad y tú que estás leyendo este apunte?

¿Cuál es la diferencia entre el viejo filósofo de la antigüedad y tú que estás leyendo este apunte? El primero hace tiempo que dejó de aprender, tú, que estás vivo, de momento sigues aprendiendo. Aprovecha.